وحدت تنها راه برون رفت عراق از بحران
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۹۵۶۰۱
سید رضا میرطاهر کارشناس مسائل غرب آسیا و تحلیلگر مسائل منطقه در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به آینده سیاسی عراق و مستقر شدن دولت دائم در این کشور اظهار کرد: تا زمانیکه در عراق تقسیم پست‌ها و مناصب براساس ساختار طایفه‌ای و قبیله‌ای انجام می‌شود و بین شخصیت‌ها و نیروهای تاثیرگذار تفاهمی حاصل نشود، تشکیل دولت با مشکل مواجه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارشناس مسائل غرب آسیا ادامه داد: در گذشته هم بار‌ها بعد از انتخابات ماه‌ها طول می‌کشید، تا بتوانند کسی را به عنوان نخست وزیر انتخاب کنند و بعد از آن پست ها‌ی وزرات را تقسیم کنند.
میرطاهر افزود: علاوه بر آن در عراق و با توجه به وضعیتی که در حال حاضر در این کشور وجود دارد، همانقدر که کرد‌ها و سنی‌ها و شیعه هر کدام قبایل و طایفه ها‌ی موثر در تشکیل دولت ذینفع و دارای نفوذ هستند و اگر میان این گروه‌ها و طوایف تعامل خوبی برقرار نشوند تشکیل دولت با موفقیت انجام نخواهد شد. قدرت‌های خارجی هم با دخالت‌های خود مانع تشکیل دولت هستند.
او تصریح کرد: در حال حاضر هم، چون مناسبات تهران _واشنگتن و تهران _ریاض در شرایط خوبی قرار ندارد و طبیعی است که امکان تفاهم نسبت به گذشته مشکل‌تر شده و همین امر سبب ایجاد ناآرامی‌هایی شده که در استقرار دولت با مشکل مواجه شوند.
میرطاهر بیان کرد: تا زمانی که این وضعیت ادامه یابد، نمی‌توان انتظار داشت عراق وضعیت با ثباتی را تجربه کند. تا مجموعه‌های متضاد با یکدیگر به تفاهم نرسند یا به این نتیجه برسند که برقراری ثبات به نفع همگی آنهاست.
او با اشاره به اختلاف نظر فراکسیون‌های پارلمان عراق برای استقرار دولتی مقتدر اظهار کرد: به جز اعضای فراکسیون‌ها در مجلس عراق، بیرون از پارلمان این کشور نیز شخصیت‌های پرنفوذی مانند مقتدی صدر یا مرجعیت در نجف وکربلا یا شخصیت‌های قبیله‌ای در بین کرد‌ها و سنی‌ها در شکل‌گیری دولت موثر هستند.
این کارشناس مسائل غرب آسیا با تاکید بر اینکه رسیدن فراکسیون‌ها به توافق در داخل پارلمان مشکل به نظر می‌رسد، بیان کرد: تنها نمایندگان مجلس تعیین کننده نیستند، بلکه شخصیت‌های قدرتمند و پرنفوذ سیاسی مذهبی قومی یا نظامی خارج از پارلمان هسستند که بر تصمیم‌گیری پارلمان تاثیر بسیاری دارند و کسانی که به نمایندگی از آنها در داخل پارلمان حضور دارند، سعی می‌کنند خواسته‌ها و انتظارات قدرت‌های خارج از مجلس را برآورده کنند. برخی از آنها به خارج وابسته اند و طبیعی است که نفوذ قدرت خارجی هم بر تصمیم آنها تاثیرگذار است.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: تحولات عراق دولت عراق انتخاب نخست وزیر تشکیل دولت شخصیت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۵۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت سیزدهم طلسم بهره‌برداری از خط ریلی شلمچه-بصره را می شکند؟
به گزارش خبرنگار مهر با شکل‌گیری حکومت جدید در عراق پس از سقوط صدام حسین در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، روابط دو کشور همسایه ایران و عراق در همه ابعاد به‌خصوص اقتصادی و فرهنگی ارتقا یافت؛ به گونه‌ای که در سال‌های اخیر تجارت دو کشور به بیش از ۱۰ میلیارد دلار و تبادل زائر و گردشگر نیز به حدود سالانه ۹ میلیون نفر رسیده است. این در حالی است که زیرساخت‌های ارتباطی مناسب به‌خصوص در حوزه مسیر ریلی میان دو کشور وجود ندارد.
وجود مسیر ریلی که از نظر میزان حمل مسافر، بار و هزینه‌های نقل‌وانتقال نسبت به سایر مسیرها برتری دارد، می‌تواند روابط سطح بالای اقتصادی و فرهنگی کنونی را ارتقا دهد. اهمیت ایجاد خط ریلی در اوایل دهه ۹۰ شمسی با افزایش تبادلات اقتصادی و گردشگری بین دو کشور نمود پیدا کرد. در میان مسیرهای ریلی که می‌تواند میان دو کشور احداث شود خط ریلی شلمچه-بصره در اولویت قرار دارد؛ زیرا این مسیر برای تکمیل به هزینه و نیز عملیات عمرانی کمتری نیازمند است. در حال حاضر خط ریلی شلمچه-بصره تنها نیازمند حدود ۳۲ کیلومتر عملیات عمرانی و ریل‌گذاری است که از این مسافت حدود ۱۶ کیلومتر نیز نیاز به مین‌روبی دارد.
توافق‌های پی‌درپی و بی‌نتیجه
در سال ۹۰ در زمان تصدی دولت دهم یک تفاهم‌نامه برای احداث خط ریلی مذکور میان دو کشور منعقد شد. این تفاهم‌نامه به دلایلی از جمله پایبند نبودن طرفین به مفاد تفاه و نیز بحران داعش در عراق به مرحله اجرا نرسید. با تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن دولت دوازدهم به دلیل اهمیت پروژه مذکور، اجرای آن مجدداً در دستور کار قرار گرفت و در سال ۹۳ یک تفاهم‌نامه جدید میان دو دولت به امضا رسید. بااین‌حال به دلیل عدم ایفای تعهدات از سوی دولت عراق این تفاهم نیز حاصلی نداشت. در سال‌های ۹۶ و ۹۹ نیز تفاهم‌نامه‌هایی میان دو طرف شکل گرفت که هیچ‌کدام نتایجی درپی نداشت و نتوانست طلسم راه‌اندازی این خط ریلی را بشکند.
پس از این ناکامی‌ها دولت سیزدهم تلاش کرد با برطرف‌کردن موانع، این پروژه ملی و بر زمین‌مانده را اجرا کند. از همین رو با سفر وزیر وقت راه و شهرسازی در دی‌ماه ۱۴۰۰ به عراق یک توافق جدید میان طرفین شکل گرفت. وزیر وقت راه و شهرسازی پس از این توافق اعلام کرد: «طلسم سال‌ها تفاهم‌نامه و مذاکره شکسته شد و این توافقنامه دارای یک زمان‌بندی مشخص است و یکی از بندهای آن این است که طی یک ماه آینده عملاً عملیات اجرایی شروع خواهد شد. توافق کلی به این شیوه است که شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی و شرکت راه‌آهن عراق به طور مشترک این پروژه را اجرا می‌کنند و ظرف ۲ ماه شرکت مشترک تشکیل خواهد شد.» در نهایت پس از حدود ۲ سال در شهریورماه ۱۴۰۲ با حضور محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهور ایران و شیاع‌السودانی، نخست‌وزیر عراق، سنگ بنای احداث این خط ریلی گذاشته شد. مطابق وعده مسئولان مقرر شده تا این پروژه در طی ۱۸ ماه به بهره‌برداری برسد. با این وجود باگذشت حدود ۹ ماه از زمان تعیین شده، بررسی‌ها حکایت از آن دارد که عملیات‌های عمرانی از جمله مین‌روبی و حتی انجام مطالعات کافی برای احداث پل بر روی اروند نیز متوقف است. حال باید دید آیا دولت سیزدهم می‌تواند با اجرای این پروژه در زمان باقی مانده طلسم بهره‌برداری از آن را بشکند؟
کد خبر 6093884
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»